تحویل فرزند

امروز با موضوع تحویل فرزند با شما هستیم.

حضانت فرزند متعلق به چه اشخاصی است؟
ملاقات با فرزند به جهت تحویل به چه نحو است؟
ممانعت از تحویل دارای چه اثری می‌باشد؟
دستور موقت در تحویل به چه نحو است؟
مجازات مقرر در باب عدم تحویل چیست؟
مجازات عدم تحویل طفل به سرپرست قانونی چیست؟

جهت پاسخگویی به این سوالات، با ما همراه باشید.

مقدمه

یکی از دعاوی مربوط به حقوق زوجین پس از طلاق است که در صلاحیت دادگاه خانواده قراردارد.

با تشکیل کانون خانواده، زوج و زوجه در کنار یکدیگر موظف به حسن معاشرت در امور زناشویی، هستند و باید با یکدیگر به رشد و تعالی خانواده کمک نمایند.

در صورتی که زوجین، دارای فرزند باشند، این وظیفه سنگین‌تر می‌شود. چرا که پدر و مادر، هر کدام در مورد تربیت فرزند خود مسئول می باشند. این وظیفه نمی‌تواند به تنهایی از جانب هر کدام انجام شود.

وکیل خانواده طلاق توافقی

اما گاهی اوقات، زوج و زوجه قادر به ادامه زندگی با یکدیگر نیستند و بنا بر مشکلاتی که دارند، تصمیم به زندگی جداگانه و یا طلاق می گیرند.

در این صورت اگر دارای فرزندی هم باشند، به ناچار از روی مصلحت، باید ترتیبی انجام شود که بنا به مصلحت طفل، طفل بتواند پدر و مادر خود را ملاقات کند تا به او از جهت عاطفی آسیبی نرسد.

از این رو باید طرفین که از یکدیگر به طور جداگانه زندگی می‌کنند، با همکاری یکدیگر باعث ملاقات فرزند با طرف دیگر گردد. فرزند را باید در موردی که موظف هستند به دیگری تحویل دهد و مانع تحویل او نشود.

تحویل فرزند

از طرفی هم ممکن است که شخصی که حق حضانت طفل را دارد از تحویل به پدر و یا مادر به جهت ملاقات خودداری کند و یا هم چنین در صورتی که فرزند به شخصی سپرده شده باشد و از تحویل فرزند به اشخاصی که قانونا حق تحویل وی را دارند، خودداری و ممانعت نمایند، قانون این عمل را جرم تلقی کرده و قابل مجازات می‌داند.

حضانت فرزند

در منظر قانون، پدر و مادر مسئول تشیید مبانی خانواده و تربیت اولاد خود هستند، در نتیجه پدر و مادر در صورتی که در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند هر کدام مسئولیت حضانت و سرپرستی طفل را بسته به نوع وظیفه خود، بر عهده دارند.

اما در صورتی که طرفین نخواهند در کنار یکدیگر زندگی نمایند و یا طلاق بگیرند و یا در صورتی که یکی از زوجین فوت نماید در این صورت، سرپرستی و حضانت فرزند به حکم قانون تعیین خواهد شد که هر کدام به نحوی می‌باشد و تعیین مسئول سرپرست فرزند، از این جهت که بعد از فوت و یا جدایی زوجین، چه شخصی باید فرزند را به سرپرست قانونی او تحویل دهد اهمیت دارد.

در صورت فوت پدر، حضانت فرزند با چه کسی است؟

در این صورت با توجه به قانون، مادر، مسئولیت حضانت و نگه داری طفل را دارد و اشخاصی که فرزند را نگه داری می‌کند وظیفه تحویل را به مادر دارند. در صورتی که سرپرست فرزند، شخصی غیر از پدر و مادر باشد، حق تحویل فرزند دارد.

در صورت زندگی جداگانه زوجین، تکلیف فرزند چه می‌شود؟

در صورت زندگی جداگانه زوجین، با توجه به اینکه پدر سرپرست قانونی فرزند می‌باشد و تکالیف و تعهدات مالی به نفع بر ذمه دارد، در نتیجه مسئول نگه داری و حضانت و حق تحویل را دارد.

ملاقات با فرزند چیست؟

در صورتی که پدر و مادر به هر علتی قادر به زندگی در کنار هم نباشند و در مسکن علیحده زندگی نمایند و یا طلاق بگیرند در این صورت شخصی که حضانت و سرپرستی فرزند را بر عهده دارد، باید ترتیب ملاقات فرزند با کسی که حق ملاقات را دارد بدهد و نباید مانع تحویل فرزند به وی گردد.

ممانعت از تحویل گرفتن فرزند

در قانون، اشخاصی که به حکم قانون دارای حق حضانت و سرپرستی فرزند هستند و در واقع از این جهت تکلیف بر عهده آنان هم می‌باشد در نتیجه، نباید در انجام تکلیف مقرر خود کوتاهی و استنکاف ورزند در غیر این صورت دادگاه تدابیری را اتخاذ می‌کند که به شرح ذیل می‌باشد:

در صورتی که شخص ولی و یا کسی که حضانت دارد از تحویل گرفتن فرزند خودداری کند، هر یک از نزدیکان و یا طرف دیگر می‌تواند الزام طرف مستنکف از تحویل گرفتن فرزند را از دادگاه بخواهد و در این صورت اگر الزام ممکن نباشد، حضانت را به خرج پدر و یا مادر تامین می‌کند.

مجازات جلوگیری از ملاقات طفل مشترک

هم چنین رویکردی که قانون گذار در مورد خودداری از تحویل را در پیش گرفته است.

از آنجایی که داشتن حضانت فرزند مستلزم تحویل گرفتن فرزند هم می‌باشد. در این صورت هر کس از تحویل گرفتن فرزند خودداری کند و یا در موردی که حق حضانت ندارد از تحویل خودداری بنماید تا صدور رای، بازداشت می‌شود.

دستور موقت

دستور موقت از جمله اقدامات تامینی می‌باشد که ذی نفع دعوی تا صدور رای، آن را از دادگاه درخواست می‌نماید، چراکه ممکن است تا زمان صدور رای و هم چنین اطاله دادرسی، موجب ضایع شدن مورد موضوع دعوی توسط طرف دیگر شود.

خودداری از انجام تکالیف مربوط به حضانت

و در اصل در صورت دیگر قابل جبران نباشد، به همین خاطر شخصی که حق ملاقات و یا به نحوی حق حضانت و سرپرستی فرزند را دارد و طرف دیگر از تحویل خودداری می‌کند، می‌تواند دستور موقت را از دادگاه بخواهد که فرزند تا مدتی به شخص ثالث و یا ذی‌نفع تحویل داده شود و یا از شخصی که به هر دلیلی فرزند در نزد اوست، فرزند تحویل گرفته شود و یا مبتنی بر دستور موقت، فرزند به شخص مقابل تحویل داده نشود. (41 قانون حمایت از خانواده)

مجازات مقرر در باب عدم تحویل

به موجب مبحث مقررات کیفری در باب عدم تحویل در قانون حمایت از خانواده، هر گاه شخصی از تحویل به شخصی که حق ملاقات او را دارد، خودداری کند، در نتیجه به مجازات نقدی درجه 8 محکوم می‌شود.

از منظر دیگر در مورد تحویل می‌تواند جرم باشد و آن در صورتی است که مادر از تحویل خودداری کند و یا فرزند را با خود ببرد در این صورت می‌تواند از موارد و مصادیق جرم آدم ربایی باشد که به مجازات حبس از 5 الی 15 سال محکوم می‌شود.

دادخواست اجازه ازدواج

با توجه به موارد 37 و 38 قانون مجازات اسلامی می‌تواند از تخفیف برخوردار گردد.

مورد دیگری که در مورد تحویل فرزند جرم انگاری شده است، عدم تحویل به سرپرست قانونی و ولی و یا اشخاصی که حق تحویل را دارند و فرزند به آنها سپرده شده است می‌باشد که به مجازات سه تا شش ماه محکوم می‌شود.

موسسه حقوقی بین‌المللی مهر پارسیان با داشتن وکلای پایه یک دادگستری بسیار مجرب، در زمینه حضانت فرزند آمادگی ارائه خدمات حقوقی را دارد.