شرح قانون حمایت از کودکان و نوجوانان

با شرح قانون حمایت از کودکان و نوجوانان همراه شما هستیم.

جرم کودک آزاری در قوانین ما از سال ۱۳۱۴ سابقه دارد.

قانون حمایت از کودکان و نوجوانان در سال ۱۳۸۱ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.

قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست نیز در سال ۱۳۹۲ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و به تکمیل قانون قبلی پرداخت.

قانون تامین زنان و کودکان بی‌ سرپرست در سال ۱۳۷۱ به تصویب رسید تا حمایت های قانونی از اطفال سال و زنان بد سرپرست و بی سرپرست کامل شود.

حمایت قانونی از کودکان تحت آزار و همسران تحت آزار توسط سازمان بهزیستی کل کشور انجام می شود.

در این نوشتار علاوه بر شرح قوانین مربوط به حمایت از کودکان و زنان بی سرپرست و بدسرپرست نحوه طرح شکایت از کودک آزاری، همسر آزاری و خرید و فروش کودکان برای قاچاق و امور خلاف خواهیم پرداخت.

جهت دریافت مشاوره در خصوص شرح قانون حمایت از کودکان و نوجوانان با گروه مشاوره تخصصی موسسه مهر پارسیان از طریق شماره تماس های 88663925-88663926-88663927 با ما در ارتباط باشید.

نحوه گزارش جرم کودک آزاری

خودروهای سیار اورژانس اجتماعی متعلق به سازمان بهزیستی پس از تماس مردمی و یا اطلاع همسایه ها از کودک آزاری به داد کودک بینوا خواهد رسید.

در جاهایی نیز ممکن است نیروی انتظامی با گزارش مردمی تماس با مرکز بحران برقرار نموده و موارد کودک آزاری را گزارش دهند.

گزارشات حضوری به مراکز بحران سازمان بهزیستی کشور نیز می تواند شروع تحقیق درباره کودک آزاری شود.

مرکز فوریت های اجتماعی سازمان بهزیستی کل کشور متصدی انجام این امر است.

موارد کودک آزاری را چگونه گزارش کنیم؟

تماس با تلفن ۱۲۳ مرکز فوریت های اجتماعی سازمان بهزیستی کشور

شماره ۱۲۳ به دلیل سادگی در حفظ کردن آن و نیز ساده بودن شماره گیری توسط کودکان انتخاب شده است.

گزارش موارد کودک آزاری، همسر آزاری و خودکشی در شهرستان ها با شماره ۱۹۰ قابل اطلاع می باشد.

مرکز فوریت‌ های پلیسی ۱۱۰ نیز میتواند آغازی برای گزارش این امر به سازمان بهزیستی کل کشور باشد.

آیا کودک آزاری و همسر آزاری در قوانین جرم محسوب می شود؟

بله در شرح قانون حمایت از کودکان و نوجوانان و قوانین خاص مبنی بر ایراد ضرب و جرح (کتک زدن و مجروح و زخمی شدن) عمدی یا تهدید به قتل و آزار و اذیت با موارد کیفری رو به رو هست.

شکایت از کودک آزاری نیاز به شاکی خصوصی ندارد.

کودک آزاری از جمله جرایم عمومی است که به دستور دادستان قابل تعقیب و پیگیری و محکومیت مرتکب خواهد شد.

قانون حمایت از کودکان و نوجوانان

ماده 1 – کلیه اشخاصی که به سن هجده سال تمام هجری شمسی نرسیده‌ اند از‌ حمایت‌ های قانونی مذکور در این قانون بهره‌ مند می‌ شوند.

ماده 2 – هر نوع اذیت و آزار کودکان و نوجوانان که موجب شود به آنان صدمه‌ جسمانی یا روانی و اخلاقی وارد شود و سلامت جسم یا روان آنان را به خطر اندازد‌ ممنوع است.

‌ماده 3 – هرگونه خرید، فروش، بهره‌ کشی و به کارگیری کودکان به منظور ارتکاب‌ اعمال خلاف ازقبیل؛ قاچاق، ممنوع و مرتکب حسب مورد علاوه بر جبران خسارات وارده‌ به شش ماه تا یک سال زندان و یا به جزای نقدی از ده میلیون (000 000 10) ریال تا بیست میلیون (000 000 20) ریال محکوم خواهد شد.

ماده 4 – هرگونه صدمه و اذیت و آزار و شکنجه جسمی و روحی کودکان و نادیده‌ گرفتن عمدی سلامت و بهداشت روانی و جسمی و ممانعت از تحصیل آنان ممنوع و‌مرتکب به سه ماه و یک روز تا شش ماه حبس و یا تا ده میلیون (000 000 10) ریال جزای‌ نقدی محکوم می‌ گردد.

‌ماده 5 – کودک‌آزاری از جرایم عمومی بوده و احتیاج به شکایت شاکی خصوصی‌ ندارد

ماده 6 – کلیه افراد و موسسات و مراکزی که به نحوی مسئولیت نگاهداری و‌ سرپرستی کودکان را بر عهده دارند مکلف اند به محض مشاهده موارد کودک آزاری مراتب را‌جهت پیگرد قانونی مرتکب و اتخاذ تصمیم مقتضی و مناسب به مقامات صالح قضائی اعلام نمایند‌ تخلف از این تکلیف موجب حبس تا شش ماه یا جزای نقدی تا پنج میلیون (000 000 5)‌ ریال خواهد بود.

ماده 7 – اقدامات تربیتی در چارچوب ماده (59) قانون مجازات اسلامی مصوب1370.09.07 و ماده (1179) قانون مدنی مصوب 1314.01.19 از شمول این قانون مستثنی‌ است.

ماده 8 – اگر جرایم موضوع این قانون مشمول عناوین دیگر قانونی شود یا در قوانین‌ دیگر حد (جرایم و مجازاتی که در شرع تعیین می‌ شود)  یا مجازات سنگین‌ تری برای آن ها مقرر شده باشد، حسب مورد حد شرعی یا‌ مجازات اشد اعمال خواهد شد.

ماده 9 – از تاریخ تصویب این قانون کلیه مقررات مغایر (برخلاف) با آن ملغی‌ الاثر (اثر از بین می‌ رود) می‌ گردد.

جهت دریافت مشاوره در خصوص شرح قانون حمایت از کودکان و نوجوانان با گروه مشاوره تخصصی موسسه مهر پارسیان از طریق شماره تماس های 88663925-88663926-88663927 با ما در ارتباط باشید.

قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست

ماده ۱ـ سرپرستی کودکان و نوجوانان فاقد سرپرست به منظور تامین نیازهای مادی و معنوی آنان، با اذن (اجازه) مقام معظم رهبری و مطابق مقررات این قانون صورت می گیرد.

ماده ۲ـ امور مربوط به سرپرستی کودکان و نوجوانان بی سرپرست، با سازمان بهزیستی کشور است که در این قانون به اختصار سازمان نامیده می شود.

ماده ۳ـ کلیه اتباع ایرانی مقیم ایران میتوانند سرپرستی کودکان و نوجوانان مشمول این قانون را با رعایت مقررات مندرج در آن و با حکم دادگاه صالح برعهده گیرند.

ماده ۴ـ ایرانیان مقیم خارج از کشور میتوانند تقاضای سرپرستی خود را از طریق سفارتخانه یا دفاتر حفاظت از منافع جمهوری اسلامی ایران به سازمان تقدیم نمایند.

سفارتخانه ها و یا دفاتر یاد شده موظف اند در اجرای این قانون، با سازمان همکاری نمایند و سازمان موظف است با حکم دادگاه صالح به درخواست متقاضی رسیدگی نماید.

ماده 5 ـ افراد زیر میتوانند سرپرستی کودکان و نوجوانان مشمول این قانون را از سازمان درخواست نمایند.

الف ـ زن و شوهری که پنج سال از تاریخ ازدواج آنان گذشته باشد و از این ازدواج صاحب فرزند نشده باشند، مشروط به این که حداقل یکی از آنان بیش از سی سال سن داشته باشد.

ب ـ زن و شوهر دارای فرزند مشروط بر این که حداقل یکی از آنان بیش از سی سال سن داشته باشد.

ج ـ دختران و زنان بدون شوهر، درصورتی که حداقل سی سال سن داشته باشند، منحصراً حق سرپرستی اناث (دختران) را خواهند داشت.

تبصره ۱ـ چنانچه به تشخیص سازمان پزشکی قانونی امکان بچه دار شدن زوجی وجود نداشته باشد، درخواست کنندگان از شرط مدت پنج سال مقرر در بند (الف) این ماده استثنا می‌ باشند.

تبصره ۲ـ چنانچه درخواست کنندگان سرپرستی از بستگان کودک یا نوجوان باشند، دادگاه با اخذ نظر سازمان و با رعایت مصلحت کودک و نوجوان میتواند آنان را از برخی شرایط مقرر در این ماده مستثنی نماید.

تبصره ۳ـ اولویت در پذیرش سرپرستی به ترتیب با زن و شوهر بدون فرزند، سپس زنان و دختران بدون شوهر فاقد فرزند و در نهایت زن و شوهر دارای فرزند است.

تبصره ۴ـ درخواست کنندگان کمتر از پنجاه سال سن، نسبت به درخواست کنندگانی که پنجاه سال و بیشتر دارند، در شرایط مساوی اولویت دارند.

تبصره ۵ ـ در مواردی که زن و شوهر درخواست کننده سرپرستی باشند، درخواست باید بطور مشترک از طرف آنان تنظیم و ارائه گردد.

ماده ۶ ـ درخواست کنندگان سرپرستی باید دارای شرایط زیر باشند.

الف ـ مقید به انجام واجبات و ترک محرمات

ب ـ عدم محکومیت جزایی مؤثر با رعایت موارد مقرر در قانون مجازات اسلامی

ج ـ تمکن مالی

دـ عدم حجر (اشخاصی که به دلایلی ممنوع از انجام برخی اعمال می‌ باشند مثل دیوانه و کودک)

هـ ـ سلامت جسمی و روانی لازم و توانایی عملی برای نگهداری و تربیت کودکان و نوجوانان تحت سرپرستی

وـ نداشتن اعتیاد به مواد مخدر، مواد روانگردان و الکل

زـ صلاحیت اخلاقی

ح ـ عدم ابتلاء به بیماری های واگیر و یا صعب العلاج

ط ـ اعتقاد به یکی از ادیان مصرح در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

تبصره ۱ـ رعایت اشتراکات دینی میان سرپرسـت و افراد تحت سـرپرستی الزامی است.

دادگاه صالح با رعایت مصلحت کودک و نوجوان غیرمسلمان، سرپرستی وی را به درخواست کنندگان مسلمان می سپارد.

تبصره ۲ـ در صورتی که متقاضی سرپرستی، ادعای یافتن طفلی را بنماید و ادعای وی در دادگاه ثابت شود، چنانچه واجد شرایط مندرج در این قانون برای سرپرستی باشد در اولویت واگذاری سرپرستی قرار می گیرد.

ماده ۷ـ درخواست کنندگان نمیتوانند بیش از دو کودک یا نوجوان را سرپرستی نمایند مگر در مواردی که کودکان یا نوجوانان تحت سرپرستی، اعضای یک خانواده باشند.

جهت دریافت مشاوره در خصوص شرح قانون حمایت از کودکان و نوجوانان با گروه مشاوره تخصصی موسسه مهر پارسیان از طریق شماره تماس های 88663925-88663926-88663927 با ما در ارتباط باشید.

ماده ۸ ـ سپردن سرپرستی افراد موضوع این قانون در صورتی مجاز است که دارای یکی از شرایط ذیل باشند:

الف ـ امکان شناخت هیچ یک از پدر، مادر و جد پدری (پد ربزرگ) آنان وجود نداشته باشد.

ب ـ پدر، مادر، جد پدری (جد پدری) و وصی منصوب ازسوی ولی قهری آنان در قید حیات نباشند.

ج ـ افرادی که سرپرستی آنان به موجب حکم مراجع صلاحیتدار به سازمان سپرده گردیده و تا زمان دو سال از تاریخ سپردن آنان به سازمان، پدر یا مادر و یا جد پدری (پد ربزرگ) و وصی منصوب از سوی ولی قهری برای سرپرستی آنان مراجعه ننموده باشند.

دـ هیچ یک از پدر، مادر و جد پدری (پدر بزرگ) آنان و وصی منصوب از سوی ولی قهری (پدر یا پدر بزرگ) صلاحیت سرپرستی را نداشته باشند و به تشخیص دادگاه صالح این امر حتی با ضم (اضافه کردن) امین یا ناظر نیز حاصل نشود.

تبصره ۱ـ چنانچه پدر یا مادر یا جد پدری (پدر بزرگ) کودک یا نوجوان و وصی منصوب از سوی ولی قهری (پدر و پدر بزرگ) مراجعه کنند، دادگاه در صورتی که آنان را واجد صلاحیت لازم ولو با ضم (اضافه کردن) امین یا ناظر تشخیص دهد و مفسده مهمی نیز کودک یا نوجوان را تهدید نکند؛

با دریافت نظر سازمان با رعایت حق حضانت (نگهداری) مادر و تقدم آن نسبت به استرداد (پس دادن) آنان حکم صادر می کند در غیر این صورت حکم سرپرستی ابقاء می شود.

تبصره ۲ـ در صورت وجود اقارب طبقه دوم و تقاضای هر یک از آنان و وجود شرایط، سرپرستی به وی واگذار می شود و در صورت تعدد تقاضا و یکسانی شرایط متقاضیان، سرپرست با قرعه انتخاب می گردد.

در صورت نبود اقارب (خویشاوندن) طبقه دوم بین اقارب (خویشاوندان) طبقه سوم بدین نحو عمل می شود.

ماده ۹ـ کلیه کودکان و نوجوانان نابالغ و نیز افراد بالغ زیر شانزده سال که به تشخیص دادگاه، عدم رشد و یا نیاز آنان به سرپرستی احراز شود و واجد شرایط مذکور در ماده (۸) این قانون باشند، مشمول مفاد این قانون می گردند.

ماده ۱۰ـ  در کلیه مواردی که هیچ یک از پدر، مادر یا جد پدری (پدر بزرگ) یا وصی منصوب از سوی ولی قهری صلاحیت سرپرستی را ولو با ضم (اضافه کردن) امین یا ناظر نداشته باشند، دادگاه میتواند مطابق این قانون و با رعایت مواد (۱۱۸۴) و (۱۱۸۷) قانون مدنی و با اخذ نظر مشورتی سازمان، مسئولیت قیم یا امین مذکور در این مواد را به یکی از درخواست کنندگان سرپرستی واگذار نماید.

ماده ۱۱ـ تقاضانامه درخواست کنندگان سرپرستی باید به سازمان ارائه گردد.

سازمان مکلف است حداکثر پس از دو ماه نسبت به اعلام نظر کارشناسی آن را به دادگاه صالح تقدیم دارد.

دادگاه با احراز شرایط مقرر در این قانون و با لحاظ نظریه سازمان، نسبت به صدور قرار سرپرستی آزمایشی شش ماهه اقدام می نماید.

قرار صادره به دادستان، متقاضی و سازمان ابلاغ می گردد.

ماده ۱۲ـ دادگاه میتواند در دوره سرپرستی آزمایشی، در صورت زوال و یا عدم تحقق هر یک از شرایط مقرر در این قانون به تقاضای دادستان و یا سرپرست منحصر یا سرپرستان کودک یا نوجوان و با اطلاع قبلی سازمان و همچنین با تقاضای سازمان قرار صادره را فسخ (باطل) نماید.

ماده ۱۳ـ پس از پایان دوره سرپرستی آزمایشی، دادگاه با لحاظ نظر سازمان و با رعایت مفاد مواد (۱۴) و (۱۵) این قانون، اقدام به صدور حکم سرپرستی و ابلاغ آن به اشخاص مذکور در ماده (۱۱) می نماید.

ماده ۱۴ـ دادگاه در صورتی حکم سرپرستی صادر می نماید که درخواست کننده سرپرستی بخشـی از اموال یا حقوق خود را به کودک یا نوجـوان تحت سرپرستی تملیک کند.

تشخیص نوع و میزان مال یا حقوق مزبور با دادگاه است.

در مواردی که دادگاه تشخیص دهد اخذ تضمین از درخواست کننده ممکن باشد یا به مصلحت نیست و سرپرستی کودک یا نوجوان ضرورت داشته باشد، دستور اخذ تعهد کتبی به تملیک (مالکیت) بخشی از اموال یا حقوق در آینده را صادر و پس از قبول درخواست کننده و انجام دستور، حکم سرپرستی صادر می کند.

تبصره ـ در صورتی که دادگاه تشخیص دهد اعطای سرپرستی بدون اجرای مفاد این ماده به مصلحت کودک یا نوجوان می باشد، به صدور حکم سرپرستی اقدام می نماید.

ماده ۱۵ـ درخواست کننده منحصر یا درخواست کنندگان سرپرستی باید متعهد گردند که تمامی هزینه های مربوط به نگهداری و تربیت و تحصیل افراد تحت سرپرستی را تامین نمایند. این حکم حتی پس از فوت سرپرست منحصر یا سرپرستان نیز تا تعیین سرپرست جدید، برای کودک یا نوجوان جاری می باشد. بدین منظور سرپرست منحصر یا سرپرستان، موظف اند با نظر سازمان خود را نزد یکی از شرکت های بیمه به نفع کودک یا نوجوان تحت سرپرستی بیمه عمر کنند.

تبصره ـ در صورتی که دادگاه تشخیص دهد اعطای سرپرستی بدون اجرای مفاد این ماده به مصلحت کودک یا نوجوان می باشد به صدور حکم سرپرستی اقدام می کند.

ماده۱۶ ـ اموالی که در مالکیت صغیر (کودک) تحت سرپرستی قرار دارد در صورتی اداره آن به سرپرست موضوع این قانون سپرده می شود که طفل فاقد ولی قهری (پدر و جد پدری) باشد و یا ولی قهری وی برای اداره اموال او شخصی را تعیین نکرده باشد و مرجع صالح قضایی قیمومت (سرپرستی) طفل را بر عهده سرپرست قرار داده باشد.

ماده ۱۷ـ تکالیف سرپرست نسبت به کودک یا نوجوان از لحاظ نگهداری، تربیت و نفقه (مخارج زندگی)، با رعایت تبصره ماده (۱۵) و احترام، نظیر تکالیف والدین نسبت به اولاد است.

جهت دریافت مشاوره در خصوص شرح قانون حمایت از کودکان و نوجوانان با گروه مشاوره تخصصی موسسه مهر پارسیان از طریق شماره تماس های 88663925-88663926-88663927 با ما در ارتباط باشید.

کودک یا نوجوان تحت سرپرستی نیز مکلف است نسبت به سرپرست، احترامات متناسب با شأن وی را رعایت کند.

ماده ۱۸ـ صدور حکم سرپرستی، به هیچ وجه موجب قطع پرداخت مستمری که به موجب قانون به کودک یا نوجوان تعلق گرفته یا می گیرد، نمی شود.

ماده ۱۹ـ در صورت فوت سرپرست منحصر یا سرپرستان که مشمول یکی از صندوق های بازنشستگی بوده اند، افراد تحت سرپرستی در حکم افراد تحت تکفل متوفی (فوت شده) محسوب گردیده و تا تعیین سرپرست جدید از مزایای مستمری وظیفه بازماندگان برخوردار خواهند شد.

ماده ۲۰ـ در صورت فوت یا زندگی مستقل و جدایی هر یک از سرپرستان یا وقوع طلاق بین آنان، دادگاه میتواند با درخواست سازمان و با رعایت مفاد این قانون، سرپرستی کودک یا نوجوان را به یکی از زوجین (زن یا مرد) یا شخص ثالث واگذار نماید. رعایت نظر کودکان بالغ در این خصوص ضروری است.

ماده ۲۱ـ شخصی که سرپرستی افراد تحت حمایت این قانون را بر عهده می گیرد از مزایای حمایتی حق اولاد و مرخصی دوره مراقبت برای کودکان زیر سه سال (معادل مرخصی دوره زایمان) بهره مند می باشد. کودک یا نوجوان تحت سرپرستی نیز از مجموعه مزایای بیمه و بیمه های تکمیلی وفق مقررات قانونی برخوردار خواهد شد.

ماده ۲۲ـ پس از صدور حکم قطعی سرپرستی، مفاد حکم از سوی دادگاه به اداره ثبت احوال و اداره بهزیستی مربوط ابلاغ می شود.

اداره ثبت احوال مکلف است نام و نام خانوادگی کودک یا نوجوان تحت سرپرستی و همچنین مفاد حکم سرپرستی را در اسناد سجلی و شناسنامه سرپرست یا زوجین (زن و مرد) سرپرست وارد کند.

همچنین اداره ثبت احوال مکلف است شناسنامه جدیدی برای کودک یا نوجوان تحت سرپرستی با درج نام و نام خانوادگی سرپرست یا زوجین سرپرست صادر و در قسمت توضیحات مفاد حکم سرپرستی و نام و نام خانوادگی والدین واقعی وی را در صورت مشخص بودن، قید نماید.

تبصره ۱ـ اداره ثبت احوال مکلف است سوابق هویت و نسبت واقعی طفل را در پرونده وی حفظ نماید

تبصره ۲ـ کودک یا نوجوان تحت سرپرستی می تواند پس از رسیدن به سن هجده سالگی، صدور شناسنامه جدیدی را برای خود با درج نام والدین واقعی در صورت معلوم بودن، یا نام خانوادگی مورد نظر وی، در صورت معلوم نبودن نام والدین واقعی، از اداره ثبت احوال درخواست نماید

تبصره ۳ـ اجرای این ماده به موجب آئین نامه ای است که به وسیله سازمان ثبت احوال کشور و با همکاری سازمان تهیه می شود و ظرف سه ماه پس از لازم الاجراء شدن این قانون به تصویب هیأت وزیران می رسد.

ماده ۲۳ـ صدور گذرنامه و خروج کودک یا نوجوان تحت سرپرستی از کشور منوط به موافقت سرپرست منحصر یا سرپرستان و دادستان است. دادستان پس از جلب نظر کارشناسی سازمان با رعایت مصلحت، اتخاذ تصمیم می نماید.

تبصره ۱ـ چنانچه خروج از کشور در دوره آزمایشی باشد، سرپرست منحصر یا سرپرستان باید تضمینی مناسب جهت بازگشت کودک یا نوجوان تا پایان دوره آزمایشی، به دادستان بسپارد. ضمناً سازمان مکلف است به طریق اطمینان بخشی در مورد رعایت حقوق کودک یا نوجوان در خارج از کشور اقدام لازم را به عمل آورد.

تبصره ۲ـ در صورتی که مسافرت کودک یا نوجوان به خارج بر وی واجب باشد مانند سفر حج تمتع، مفاد این ماده اجراء نخواهد شد.

سرپرست یا سرپرستان در هر حال باید موضوع را به سازمان و دادستان اطلاع دهند.

ماده ۲۴ـ دادستان و سازمان درصورتی که ضرورت فسخ حکم سرپرستی را احراز نمایند، مراتب را به دادگاه صالح اعلام می کنند.

ماده ۲۵ـ حکم سرپرستی، پس از اخذ نظر کارشناسی سازمان، در موارد زیر فسخ (باطل) می شود؛

الف ـ هر یک از شرایط مقرر در ماده (۶) این قانون منتفی گردد.

ب ـ تقاضای سرپرست منحصر یا سرپرستان در صورتی که سوء رفتار کودک یا نوجوان برای هر یک از آنان غیر قابل تحمل باشد.

ج ـ طفل پس از رشد با سرپرست منحصر یا سرپرستان توافق کند.

د ـ مشخص شدن پدر یا مادر یا جد پدری کودک یا نوجوان و یا وصی منصوب از سوی ولی قهری در صورتی که صلاحیت لازم برای سرپرستی را ولو با ضم امین یا ناظر از سوی دادگاه، دارا باشند.

ماده ۲۶ـ هرگاه سرپرست درصدد ازدواج برآید، باید مشخصات فرد مورد نظر را به دادگاه صالح اعلام نماید. در صورت وقوع ازدواج، سازمان مکلف است گزارش ازدواج را به دادگاه اعلام تا با حصول شرایط این قانون، نسبت به ادامه سرپرستی به صورت مشترک و یا فسخ (باطل نمودن) آن اتخاذ تصمیم نماید.

تبصره ـ ازدواج چه در زمان حضانت و چه بعد از آن بین سرپرست و فرزند خوانده ممنوع است مگر اینکه دادگاه صالح پس از اخذ نظر مشورتی سازمان، این امر را به مصلحت فرزندخوانده تشخیص دهد.

ماده ۲۷ـ در صورت فسخ حکم سرپرستی تا زمان تعیین سرپرست یا سرپرستان جدید تغییری در مشخصات سجلی فرد تحت سرپرستی صورت نخواهد گرفت.

 ماده ۲۸ـ افرادی که قبل از تصویب این قانون تحت سرپرستی قرار گرفته اند، مشمول مقررات این قانون می باشند.

ماده ۲۹ـ کسانی که افراد واجد شرایط را قبل از تصویب این قانون به صورت غیرقانونی تحت سرپرستی قرار داده اند، مکلف هستند ظرف شش ماه از تاریخ تصویب این قانون تحت نظارت سازمان و دادگاه نسبت به ادامه سرپرستی تعیین تکلیف نمایند. عدم مراجعه پس از مهلت اعطاء شده غیرقانونی بوده و پیگرد قضایی خواهد داشت.

ماده ۳۰ـ افرادی که بنا به دلایل موجه و یا تحت شرایط خاص، سرپرستی کودک یا نوجوانی را حداقل یکسال پیش از سپردن به سازمان، عهده دار بوده اند با دارا بودن شرایط مقرر در این قانون، نسبت به سرپرستی آنان حق تقدم دارند.

ماده ۳۱ـ ارائه مدارک و اطلاعات مربوط به کودک یا نوجوان تحت سرپرستی، جز به سرپرست یا سرپرستان صرفاً در صورت ضرورت، با رعایت مصلحت کودک یا نوجوان و اجازه دادگاه امکان پذیر است.

ماده ۳۲ـ دادگاه صالح برای رسیدگی به امور مربوط به نگهداری کودکان و نوجوانان بی سرپرست، دادگاه محل اقامت درخواست کننده است.

ماده ۳۳ـ در کلیه مواردی که به موجب این قانون توسط دادگاه صالح برای کودکان و نوجوانان سرپرست تعیین می گردد، دادگاه مکلف است رونوشت رای را جهت اطلاع به سازمان ارسال نماید.

سازمان موظف است در طول دوره سرپرستی، نسبت به این دسته از افراد نظارت کند.

ماده ۳۴ـ اعتراض به آراء صادره تابع قوانین و مقررات جاری و آئین دادرسی حسب مورد خواهد بود.

ماده ۳۵ـ سازمان بهزیستی موظف است به منظور راهنمایی و مشاوره افرادی که سرپرستی کودکان و نوجوانان را عهده دار می شوند، اقدام به ایجاد دفتر مشاوره دینی مربوط به امور فرزند خواندگی با همکاری مرکز مدیریت حوزه علمیه نماید.

ماده 36- واگذاری سرپرستی کودکان و نوجوانان منوط به تائید دفتر مذکور خواهد بود.

ماده ۳۷ـ بند (۳) ماده (۴) قانون تامین زنان و کودکان بی سرپرست مصوب ۲۴/08/۱۳۷۱ و قانون حمایت از کودکان بدون سرپرست مصوب ۲۹/۱۲/۱۳۵۳ لغو می گردد.

جهت دریافت مشاوره در خصوص شرح قانون حمایت از کودکان و نوجوانان با گروه مشاوره تخصصی موسسه مهر پارسیان از طریق شماره تماس های 88663925-88663926-88663927 با ما در ارتباط باشید.

قانون تامین زنان و کودکان بی سرپرست

‌ماده 2 – مشمولان این قانون عبارتند از:

1 – زنان بیوه

بیوه به زنانی اطلاق می‌ شود که به عقد ازدواج (‌دائم یا منقطع (موقت)) درآمده و سپس به یکی از دلایل طلاق، فوت شوهر، فسخ عقد،‌صدور حکم موت فرضی، بذل مدت (بخشیدن مدت باقی مانده) و یا انقضای مدت در نکاح (ازدواج) منقطع، شوهر خود را از دست داده باشند.

2 – زنان پیر و سالخورده

زنان بی‌ سرپرست و مسنی هستند که قادر به تامین معاش خود نباشند.

3 – سایر زنان و دختران بی‌ سرپرست

به زنان و دخترانی گفته می‌ شود که بنا به عللی از قبیل: مفقودالاثر شدن یا از کار افتادگی سرپرست، بطور دائم یا موقت بدون سرپرست (‌نان‌ آور) می‌ مانند.

4 – کودکان بی‌ سرپرست

به کودکانی گفته می‌ شود که بنا به هر علت و بطور دائم یا موقت، سرپرست خود را از دست داده باشند.

‌تبصره 1 – پسران موضوع بند 4 این ماده تا رسیدن به حداقل سن قانونی (‌مندرج در قانون کار) و دختران تا زمانی که ازدواج نمایند مشمول این‌قانون باقی خواهند ماند مگر این که تحت سرپرستی قرار گیرند یا به نحوی تمکن مالی بیابند.

‌تبصره 2 – پسرانی که ادامه تحصیل دهند به شرط وجود اعتبار تا پایان تحصیل مشمول مفاد این قانون می‌ باشند.

‌ماده 3 – زنان و کودکان بی‌ سرپرست که به هر نحو از مستمری‌ های بازنشستگی، از کار افتادگی و بازماندگان بهره‌ مند می‌ شوند و یا از تمکن مالی‌ برخوردار باشند از شمول مقررات این قانون خارج هستند.

‌ماده 4 – حمایت های موضوع این قانون عبارتند از:

1 – حمایت‌ های مالی شامل تهیه وسایل و امکانات خودکفایی یا مقرری نقدی و غیر نقدی به صورت نوبتی یا مستمر.

2 – نگهداری روزانه یا شبانه‌ روزی کودکان و زنان سالمند بی‌ سرپرست در واحدهای بهزیستی یا واگذاری سرپرستی و نگهداری اینگونه کودکان و‌ زنان به افراد واجد شرایط.

‌تبصره – کلیه مشمولان واجد شرایط که از سلامتی جسمی و روانی برخوردارند به تشخیص مددکاران ذی ربط، جهت شرکت در دوره‌ های آموزش‌حرفه‌ ای و کاریابی معرفی می‌ شوند.

‌ماده 5 – میزان و مدت پرداخت مقرری ماهیانه طبق آئین‌ نامه‌ ای تعیین می‌ گردد که بنا به پیشنهاد سازمان بهزیستی کشور به تصویب هیات وزیران‌ می‌ رسد.

‌تبصره – پرداخت مقرری نقدی و غیر نقدی تا احراز موارد مندرج در ماده (6) این قانون ادامه خواهد یافت.

‌ماده 6 – در موارد زیر مقرری مشمولان قطع خواهد شد.

1 – در صورت ازدواج، رجوع یا تحت تکفل قرار گرفتن.

2 – داشتن تمکن مالی.

3 – خودداری از شرکت در دوره‌های آموزشی (‌تحصیلی) و آموزش بدون عذر موجه.

4 – امتناع از قبول شغل مناسب پیشنهادی.

تبصره – در صورت محکومیت کیفری که منجر به بازداشت و زندان شود، مقرری مربوط درمدت محکومیت قطع خواهد شد.

‌ماده 7 – هر کس بر اساس اسناد و گواهی‌ ها خلاف یا با توسل به عناوین تقلبی از مزایای مقرر در این قانون به نفع خود استفاده نماید به رد عین (بازگرداندن) یا‌ معادل کمک های نقدی و غیر نقدی دریافتی و نیز تا دو برابر آن جریمه محکوم می‌ شود و چنانچه موجبات استفاده اشخاص ثالث را من غیر حق فراهم‌ نماید به جزای نقدی تا سه برابر مزبور محکوم خواهد شد.

‌تبصره 2 – سازمان بهزیستی میتواند از هدایا و کمک های اشخاص حقیقی و حقوقی در جهت اجرای این قانون استفاده نماید.

‌ماده 8 – چنانچه مشمولان این قانون، اشتغال، ازدواج یا رجوع خود را مکتوم (پنهان) داشته و مقرری دریافت دارند، برابر ماده 7 این قانون مورد پیگرد قرار‌ خواهد گرفت.

جهت دریافت مشاوره در خصوص شرح قانون حمایت از کودکان و نوجوانان با گروه مشاوره تخصصی موسسه مهر پارسیان از طریق شماره تماس های 88663925-88663926-88663927 با ما در ارتباط باشید.

وکیل شکایت از کودک و همسر آزاری تهران

خدمات تخصصی گروه وکلای خانواده تهران

موسسه حقوقی مهر پارسیان، با به کارگیری برترین وکلای خانواده در شمال تهران خدمات زیر را ارئه خواهد نمود:

مشاوره حقوقی آنلاین و حضوری با وکیل شرح قانون حمایت از کودکان و نوجوانان

قبول وکالت در پرونده طلاق توافقی و طلاق یک طرفه

قبول وکالت در مطالبه و وصول مهریه

قبول وکالت در پرونده حضانت فرزند

تنظیم دادخواست جهت دعاوی خانواده

قبول وکالت در پرونده کیفری خانواده مانند شکایت ترک انفاق، تدلیس در ازدواج، کتک زدن همسر و فحاشی

تنظیم و تهیه لایحه دفاعیه جهت ارائه به دادگاه خانواده

در صورت نیاز به مشاوره حقوقی با وکیل تخصصی خانواده در تهران به یکی از راه های زیر اقدام کنید.

ارسال پیام از طریق خط تلفن همراه به موبایل وکیل تخصصی خانواده تهران

09120067661

09120067662

09120067663

09120067664

09120067665

09120067669

ارسال پیام از طریق شماره واتس آپ و تلگرام وکیل متخصص خانواده تهران

09120067664

09120067669

پس از ارسال پیام شکیبا باشید تا جهت وقت مشاوره حضوری یا آنلاین هماهنگی صورت گیرد.

حداکثر ظرف 12 ساعت وقت مشاوره تنظیم و به شما اعلام خواهد شد.

دفتر وکیل پایه یک ویژه خانواده تهران

جهت دریافت مشاوره در خصوص شرح قانون حمایت از کودکان و نوجوانان با گروه مشاوره تخصصی موسسه مهر پارسیان از طریق شماره تماس های 88663925-88663926-88663927 با ما در ارتباط باشید.