دعوای اعتراض شخص ثالث

در این نوشتار به بررسی دعوای اعتراض شخص ثالث پرداخته ایم.

چنانچه در این زمینه نیازمند اخذ مشاوره هستید با شماره تماس های مندرج در سایت تماس حاصل فرمائید.

بررسی ماهیت، اقسام، شرایط، آثار و نکته ­های دعوای اعتراض شخص ثالث

یکی از انواع اعتراض­ ‌های قابل‌ طرح از آراء محاکم، اعتراض شخص ثالث است، چون ممکن است از رای صادره، به حقوق اشخاصی که در آن دعوا حضور نداشتند، خللی وارد شود، قانونگذار، حق اعتراض ثالث را برای این اشخاص پیش‌ بینی کرده است. با توجه به اینکه دادگاه بعد از بررسی مدارک و دفاعیات طرفین، اقدام به صدور رای کرده است، در دعوای اعتراض ثالث، دادگاه باید مجدد با توجه به موضوع ادعاهای معترض ثالث رسیدگی کند.

اعتراض شخص ثالث

اعتراض نسبت به حکم دادگاه فقط مختص به طرفین دعوا نبوده و به همین جهت شخص ثالثی که در جریان رسیدگی حضور نداشته اما بر اثر حکم صادره به حقوقش خلل وارد شده نیز می تواند نسبت به حکم معترض باشد، معترض ثالث یا اصلی است و یا طاری.

جهت دریافت مشاوره در خصوص دعوای اعتراض شخص ثالث با گروه مشاوره تخصصی موسسه مهر پارسیان از طریق شماره تماس های 88663925 یا 88663926 یا 88663927 با ما در ارتباط باشید.

اعتراض شخص ثالث

طبق اصل نسبی بودن دعاوی، آراء دادگاه ­ها اثر نسبی داشته و تنها در خصوص طرفین دعوا موثر می ­باشد، مگر اینکه با اجرای آراء به حقوق شخص ثالثی لطمه وارد شود و قانونگذار اعتراض اشخاص ثالث به حکمی که در دادگاه صادر شده است را مجاز دانسته است. طبق قانون آئین دادرسی مدنی، اگر در خصوص دعوایی رای صادر شود که به حقوق شخص ثالث خللی وارد آورد و آن شخص یا نماینده او در دادرسی که منتهی به رای شده است به عنوان اصحاب دعوا دخالت نداشته باشد، می ‌تواند نسبت به آن رای اعتراض نماید و شخص ثالث حق دارد به ­هرگونه رای صادره از دادگاه ­های عمومی، انقلاب و تجدیدنظر اعتراض نماید.

لازم به ­ذکر است، قانونگذار سخنی درباره بازه زمانی امکان طرح اعتراض به میان نیاورده، زیرا ثالث در جلسه­ های دادرسی حضور نداشته، همچنین رای صادره نیز به وی ابلاغ نشده است تا بتواند از آن مطلع شود.

اقسام اعتراض ثالث

طبق قانون آئین دادرسی مدنی، اعتراض شخص ثالث بر دو قسم قابل تقسیم ­بندی است؛

الف- اعتراض اصلی

اعتراضی که ابتدا از طرف شخص ثالث صورت گرفته باشد، یعنی اگر حکمی صادر شود و بر اثر آن به حقوق شخص ثالث خلل وارد شود و به همین منظور ثالثی که از حکم مطلع شده است برای دفاع از حقش به عنوان ذی نفع وارد دعوا شده و معترض حکم صادر شده می­ شود. برای مثال: در دعوای الزام به تنظیم سند آپارتمان که بین دو شخص مطرح و حکم نیز در خصوص آن صادر شده است، اما در واقع ثالث مالک آن بوده است.

نکته: اعتراض شخص ثالث اصلی باید به ­موجب دادخواست و به ­طرفیت محکوم له و محکوم علیه رای مورد اعتراض باشد. این دادخواست به دادگاهی تقدیم می ‌شود که رای قطعی مورد اعتراض را صادر کرده است، نحوه و ترتیب دادرسی مثل دادرسی نخستین خواهد بود.

ب- اعتراض طاری (غیر اصلی)

اعتراض یکی از طرفین دعوا به رایی که در گذشته در یک دادگاه صادر شده و طرف دیگر برای اثبات ادعای خود، در اثنای دادرسی آن رای را ابراز نموده است، یعنی اگر در گذشته، دعوایی بین دو شخص مطرح بوده و رسیدگی نسبت به آن صورت گرفته و در نهایت منتهی به صدور رای شده است و یکی از این اشخاص دعوای مطروحه در دعوای جدیدی که مطرح می ­کند، به آن حکم استناد می ­کند که طرف دیگر دعوای ثانی (کنونی) که در دعوای اول حضور نداشته ثالث محسوب می ­شود و می ­تواند به آن اعتراض کند.

نکته: اعتراض طاری در دادگاهی که دعوا در آن مطرح است، بدون تقدیم دادخواست به عمل می ­آید، ولی اگر درجه دادگاه پایین ­تر از دادگاهی باشد که رای مورد اعتراض را صادر کرده، معترض دادخواست خود را به دادگاهی که رای را صادر کرده است تقدیم می­ نماید و طبق اصول دادرسی در آن دادگاه رسیدگی خواهد شد.

نکته: اگر دادگاه تشخیص به وصول اعتراض طاری از طرف شخص ثالث بدهد، حکمی که در خصوص اعتراض یاد شده صادر می ‌شود موثر در اصل دعوا خواهد بود و تا حصول نتیجه اعتراض، رسیدگی به دعوا را به تاخیر می ­اندازد و در غیر این صورت به دعوای اصلی رسیدگی کرده رای می ­دهد و اگر رسیدگی به اعتراض با دادگاه دیگری باشد به مدت 20 روز به اعتراض ­کننده مهلت داده می ‌شود که دادخواست خود را به دادگاه مربوط تقدیم نماید و اگر در مهلت مقرر اقدام نکند، دادگاه رسیدگی به دعوا را ادامه خواهد داد.

جهت دریافت مشاوره در خصوص دعوای اعتراض شخص ثالث با گروه مشاوره تخصصی موسسه مهر پارسیان از طریق شماره تماس های 88663925 یا 88663926 یا 88663927 با ما در ارتباط باشید.

شرایط دعوای اعتراض ثالث

طبق قانون آئین دادرسی برای اقامه دعوای اعتراض ثالث، تحقق 3 شرط ذیل الزامی است؛

• وارد شدن خلل به حقوق ثالث، باید در دعوای مطروحه ذی ­نفع بوده و رای صادره به حقوق قانونی وی خللی وارد نماید،
• دعوای اعتراض ثالث بر اجرای حکم، اثر تعلیقی ندارد به این معنا که با اعتراض ثالث اجرای حکم متوقف نمی شود، مگر تحت شرایط مقرر در قانون آئین دادرسی مدنی،
• رای دادگاه باشد،
• اگر حق ثالث پس از اجرای رای ساقط شده باشد، چون ذی نفع نبوده و بطور اساسای حقی وجود ندارد که نسبت به آن معترض باشد، در این صورت نمی ­تواند به عنوان ثالث معترض حکم صادر شده باشد،
• ثالث بودن معترض.

تشریفات رسیدگی به دعوای اعتراض ثالث

معترض ثالث در مواردی موقعیت خواهان و در مواردی موقعیت خوانده را دارد و به دلیل اینکه به‌ موجب حکم دادگاه نسبت به موضوع، تعیین تکلیف شده و ثالث، مدعی ورود خلل در حقوق خود به ‌موجب این حکم است، میبایست به ‌عنوان خواهان، دعوای خود را در چارچوب اعتراض ثالث مطرح کند و بر این اساس در دعوای مذکور، همیشه موقعیت خواهان را دارد.

خواسته دعوای اعتراض ثالث

طبق قانون اجرای احکام مدنی، ثالث معترض تنها خواسته نقض حکم را دارد ولی اگر ثالث متصرف نباشد، خواسته او علاوه بر نقض حکم، خلع ید و گرفتن مال موضوع دعوا نیز هست.

نکته: طبق قانون اجرای احکام مدنی، اگر حکم سابق به ‌موجب اعتراض ثالث نقض شد، عملیات اجرایی به حالت سابق یعنی به خوانده دعوای اصلی مسترد می ‌شود و در مواردی ثالث، موقعیت خوانده را دارد و اگر در چارچوب قانون اجرای احکام نقض شد به خود معترض ثالث مسترد می ‌شود.

سبب دعوای اعتراض ثالث

در دعوای خواهان علیه خوانده، خواسته یا خواسته ‌های دعوا تنها به استناد منشاء واحد قابل اقامه است، ولی خوانده در مقابل دعوای خواهان می‌ تواند از کلیه طرق دفاعی در جهت رد دعوا استفاده کند، به نظر می ‌رسد با توجه به اینکه در خصوص موضوع دعوا، حکم صادر شده و از صدور این حکم، به حقوق ثالث، خلل وارد شده است، ثالث باید در دعوای اعتراض ثالث برای نقض حکم سابق از کلیه طرق دفاعی استفاده کند و نمی ‌تواند برای نقض حکم، دوباره به آن اعتراض ثالث کند.

نحوه تصمیم ‌گیری در دعوای اعتراض ثالث

طبق قانون آئین دادرسی مدنی، چنانچه دادگاه پس از رسیدگی، اعتراض ثالث را وارد تشخیص دهد، آن قسمت از حکم را که مورد اعتراض قرار گرفته نقض می ‌نماید و اگر مفاد حکم، غیرقابل تفکیک باشد، تمام آن الغاء خواهد شد. به­ تعبیر دیگر، اگر به ‌صرف نقض حکم، حتی به دلیل ایراد شکلی، حقی برای ثالث به اثبات نرسد، ممکن است دعوای محکوم ‌له (خواهان دعوای اصلی) به ‌موجب قرار رد شود. در این صورت، امکان اقامه دعوای مجدد از طرف او بعد از رفع نقص شکلی وجود دارد، ولی اگر در راستای اعتراض ثالث، حقی برای معترض ثالث به اثبات برسد و ثالث، ذی‌ حق تشخیص داده شود، تصمیم دادگاه باید به ‌صورت حکم باشد. بر این اساس که حکم صادر می ‌شود، خواهان دعوای اصلی که حکم به نفع او بوده و بعد از اعتراض ثالث نقض شد، فقط از طریق اعاده دادرسی می ‌تواند حقی را که مجدد برای ثالث ایجاد شده نقض کند. اشخاص ثالث دیگر هم که صدور حکم در مرحله اعتراض ثالث را به ضرر خود می ‌دانند، فقط در چارچوب اعتراض ثالث می‌ توانند احقاق حق کنند.

جهت دریافت مشاوره در خصوص دعوای اعتراض شخص ثالث با گروه مشاوره تخصصی موسسه مهر پارسیان از طریق شماره تماس های 88663925 یا 88663926 یا 88663927 با ما در ارتباط باشید.

ماهیت تصمیم دادگاه پس از اثبات حق معترض ثالث

به نظر می‌ رسد اگر ادعای معترض ثالث پذیرفته شود، حق برای معترض ثالث به اثبات رسیده و در این صورت، تصمیم دادگاه به دلایل ذیل همیشه باید به صورت «حکم» باشد زیرا؛

1. برای رسیدگی به این امر که آیا خلل به حقوق ثالث وارد شده، نیاز به رسیدگی ماهوی دارد و بعد از رسیدگی ماهوی هم همیشه تصمیم دادگاه به ‌صورت حکم است،
2. اگر دادگاه اعتراض ثالث را وارد تشخیص دهد، این تشخیص به­ منزله اثبات حق برای معترض ثالث است و اثبات حق برای ثالث نیز باید به ‌صورت حکم اعلام شود،
3. اعتراض ثالث نمی ‌تواند رابطه بین خواهان و خوانده دعوای سابق را از بین ببرد، مگر اینکه دعوا غیرقابل تجزیه باشد. بنابراین، امکان بیان ایرادهای شکلی که رابطه خواهان و خوانده را از بین می ‌برد، وجود ندارد،
4. اگر عملیات اجرایی به حالت قبل برگردد که حکم سابق به ‌موجب حکم نهایی نقض شود، از آن‌ جایی‌ که اعاده عملیات اجرایی حکم سابق فقط باید به ‌موجب حکم نقض شود، میتوان نتیجه گرفت که در مرحله اعتراض ثالث و اعاده دادرسی تصمیم‌ گیری فقط باید به ‌صورت حکم باشد و نمیتوان حکم سابق را به ‌موجب قرار نقض کرد، زیرا با صدور قرار رد دعوای اصلی، عملیات اجرایی به حالت سابق باز نمی گردد.

نکته­ های مهم دعوای اعتراض ثالث

نکته ­های مهم دعوای اعتراض ثالث به شرح ذیل عبارتند از؛

• بعضی از حقوقدانان تصریح کردند معترض ثالث می‌ تواند به بهای خواسته اعتراض کند، در حالی ‌که اعتراض به بهای خواسته مسموع نیست. دادگاه صرفاً به این امر رسیدگی می ‌کند که ثالث ذی حق است یا خیر؟ اموری که در راستای این امر نباشد توسط دادگاه قابل رسیدگی نیست زیرا مجوز رسیدگی به این موضوع که یک ایراد شکلی است و باید قبل از احراز «خلل» به عمل آید، ممکن است بدون وارد شدن در ماهیت دعوا و احراز «خلل»، حکم سابق را به موجب «قرار» نقض کند.
• دادگاه نمی ‌تواند در دعوای اعتراض ثالث، دعوای اصلی را با این استدلال که به ‌نحو صحیح اقامه نشده بود، نقض کند. برای­ مثال: در دعوای غیرقابل تجزیه و تفکیک، باید خواندگان طرف دعوا قرار گیرند. اگر بعضی از خواندگان، طرف دعوای سابق قرار نگرفته و این اشخاص بخواهند به حکم سابق اعتراض ثالث کنند، نمی ‌توانند فقط به این دلیل که دعوای سابق به ‌نحو صحیح اقامه نشده، درخواست نقض آن را بکنند بلکه باید به ‌صورت ماهوی به حکم سابق، ایراد وارد کرده و حکم سابق را نقض کنند، به ­بیان دیگر، اشخاص ثالث برای اثبات وارد شدن خلل به حقوق خود باید بتوانند به صورت ماهوی، دعوای خود را به اثبات رسانده و بی ‌حقی محکوم ‌له را ثابت کنند.
• با توجه به مطالب قبل، اعتراض به صلاحیت دادگاه که موجب نقض حکم و تغییر مرجع صالح شود، مسموع نیست.
• با توجه به اینکه تصمیم دادگاه بعد از پذیرش ادعای ثالث، به‌ صورت حکم صادر می ‌شود، هر چند که در این مورد، قانونگذار تصریحی ندارد، ولی از آن ‌جایی ‌که ممکن است حقوق محکوم ‌له بدون رعایت اصل تناظر از بین برود، ممکن است حکم صادره در دعوای اعتراض ثالث نیز به ‌صورت غیابی صادر شود.
• در رسیدگی فرجامی، دیوان عالی می‌ تواند حکم صادره را قرار تلقی و پرونده را برای رسیدگی ماهوی به دادگاه تالی ارسال کند. علی رغم عدم پیش ‌بینی این اختیار برای دادگاه تجدیدنظر، رویه ‌قضایی این اختیار را برای دادگاه تجدیدنظر پذیرفته است.
• دعوای خلع ید باید علیه متصرف اقامه شود وگرنه به دلیل عدم توجه دعوا علیه غیرمتصرف، قرار رد دعوا صادر می ‌شود. اگر دعوای خلع ید علیه غیرمتصرف اقامه شد و دادگاه متوجه این امر نشد و حکم به نفع خواهان صادر شود و به هنگام اجرای حکم، ثالث به استناد قانون اجرای احکام اعتراض ثالث کند، نمی ‌تواند به ‌صرف اینکه حکم مذکور علیه غیرمتصرف صادر شده، نقض حکم و صدور قرار رد دعوا را درخواست کند. از آن‌ جایی ‌که در مرحله اعتراض ثالث، تصمیم ‌گیری به ­صورت حکم به عمل می ‌آید، ثالث متصرف باید حق خود را به ‌صورت ماهوی اثبات کرده و صرف بیان ایراد شکلی برای نقض حکم کافی نیست، خصوصا با توجه به اینکه یکی از شرایط متوقف ‌شدن عملیات اجرایی، ادعای مالکیت متصرف ثالث است. به ­تعبیر دیگر، باید متصرف، ادعای مالکیت خود را ثابت کند تا اثر حکم مورد اجرا از بین برود و به ‌صرف بیان ایراد شکلی، اثر حکم از بین نمی‌ رود.
• اصطلاح «مفاد حکم غیر قابل ‌تجزیه باشد»، مترادف با عبارت «رای غیر قابل تجزیه و تفکیک» نیست و همان معنای عبارت «رای غیر قابل ‌تجزیه و تفکیک» در قانون آئین ­دادرسی مدنی را نمی ‌دهد، زیرا ممکن است «رای غیر قابل تجزیه و تفکیک»، ناظر به دعوای بین خواهان ‌ها و خواندگان دارای نفع مشترک در اقامه دعوا یا دفاع باشد، در حالی ‌که این اشخاص در بیشتر موارد، حق اعتراض ثالث به حکم سابق را ندارند و گاهی اشخاصی که مدعی نفع مستقل در موضوع دعوا هستند به حکم صادره اعتراض ثالث می کنند و اگر دادگاه، ادعای معترض را بپذیرد، مجبور به نقض تمام حکم سابق است، در حالی ‌که «رای غیرقابل تجزیه و تفکیک»، ناظر به اشخاص متعدد است که نفع مشترک در اقامه دعوا یا دفاع در مقابل آن را دارند.
• در مواردی که خوانده محکوم‌ علیه، قبل از صدور حکم، موضوع دعوا را به ‌صورت کلی یا جزیی یا حقوق راجع به آن را به اشخاص ثالث واگذار کرده باشد، این اشخاص می ‌توانند به حکم صادره اعتراض ثالث کنند.
• در دعاوی غیر مالی، اگر علیه صاحب حق غیرمالی دعوا اقامه شود، صدور حکم احراز حق غیرمالی، باعث ورود «خلل» به حقوق ورثه نمی ­شود تا به آن ها حق اعتراض ثالث داده شود. هر چند ممکن است به ‌واسطه صدور حکم نسبت به حقوق غیرمالی، ضرر مالی به ورثه وارد شود، به دلیل تبعی ‌بودن حقوق مالی، حق اعتراض ثالث ایجاد نمی ‌شود.
• در دعوای مالی، در دعاوی مرتبط و غیرقابل تجزیه و تفکیک، اشخاص ثالث، حق اعتراض ثالث دارند.
• در دعاوی بین خواهان ‌های دارای نفع مشترک، اگر حکم به ضرر یکی از خواهان‌ های دارای نفع مشترک صادر شود، به ضرر دیگر خواهان‌ های دارای نفع مشترک نبوده و نیازی به اعتراض ثالث هم نیست.
• در دعاوی بین خواندگان دارای نفع مشترک، اگر حکم به ضرر یکی از خواندگان دارای نفع مشترک صادر شود، اگر از نتیجه آن حکم به ضرر دیگر خواندگان استفاده شود، شرط ورود خلل به دیگر خواندگان محقق شده و آن ها حق اعتراض ثالث دارند.
• با توجه به اینکه دادگاه در رسیدگی به دعوای اعتراض ثالث نمی‌ تواند دعوای اصلی را به‌ صورت «قرار» نقض کند، دادگاه نمی‌ تواند به ‌واسطه ایرادات شکلی مثل: عدم صلاحیت، عدم پرداخت هزینه دادرسی یا عدم اقامه صحیح دعوا، دعوای معترض ثالث را بپذیرد و حکم مورد اعتراض را نقض و با صدور «قرار»، دعوای اصلی را رد کند.

جهت دریافت مشاوره در خصوص دعوای اعتراض شخص ثالث با گروه مشاوره تخصصی موسسه مهر پارسیان از طریق شماره تماس های 88663925 یا 88663926 یا 88663927 با ما در ارتباط باشید.

مرجع صالح رسیدگی به دعوای اعتراض ثالث

طبق قانون آئین دادرسی مدنی، مرجع ﺻﺎﻟﺢ به رسیدگی اﻋﺘﺮاض ﺷﺨﺺ ﺛﺎﻟﺚ رای قطعی مورد اعتراض را صادر کرده است، لذا دادﺧﻮاﺳﺖ اﻋﺘﺮاض ﺛﺎﻟﺚ اصلی ﺑﻪ دادﮔﺎهی ﺗﻘﺪﻳﻢ می ﺷﻮد؛

الف – دادگاه صادرکننده رای قطعی دادگاه بدوی است

اﮔﺮ رای از دادﮔﺎه ﺑﺪوی ﺻﺎدر ﺷﺪه ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاسته دﻋﻮی ﺑﺪوی رای ﺻﺎدره از اﺑﺘﺪا قطعی ﻳﺎ در نتیجه ﻋﺪم ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ ﺧﻮاهی رای ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻴﺪگی ﺑﻪ اﻋﺘﺮاض ﺛﺎﻟﺚ ﻫﻤﺎن دادﮔﺎه ﺑﺪوی اﺳﺖ.

ب – دادگاه صادرکننده رای قطعی دادگاه تجدیدنظر است

اﮔﺮ رای از دادﮔﺎه ﺑﺪوی ﺻﺎدر ﺷﺪه ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ خواسته دﻋﻮی ﺑﺪوی رای ﺻﺎدره از قابل اعتراض و ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ ﺧﻮاهی است و رای ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻴﺪگی ﺑﻪ اﻋﺘﺮاض ﺛﺎﻟﺚ دادﮔﺎه تجدیدنظر و رای ﻗﻄﻌﻴﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ ﺧﻮاهی یکی از دو ﺣﺎﻟﺖ ذیل را دارد؛

• دادﮔﺎه ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ ﭘﺲ ورود در ماهیت دعوا و پس از رﺳﻴﺪگی ﻋﻴﻦ رای ﺑﺪوی را تائید ﻳﺎ رای دادﮔﺎه ﺑﺪوی ﻧﻘﺾ و رای ﺟﺪﻳﺪی ﺻﺎدر می ﻛﻨﺪ و ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻴﺪگی ﺑﻪ دﻋﻮی اﻋﺘﺮاض ﺛﺎﻟﺚ ﻫﻤﺎن دادﮔﺎه ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ اﺳﺖ.
• اگر دادﮔﺎه ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ فقط ﺑا ﺑﺮرسی شکلی ﭘﺮوﻧﺪه، ﻗﺮار رد ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ ﺧﻮاهی را ﺻﺎدر ﻛﻨﺪ، ﻣﺮﺟﻊ ﺻﺎﻟﺢ ﺑﺮای رﺳﻴﺪگی ﺑﻪ اﻋﺘﺮاض ﺛﺎﻟﺚ ﻫﻤﺎن دادﮔﺎه ﺑﺪوی ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.

نکته: طبق نظریه مشورتی اداره کل قوه قضائیه مورخ 1378؛ ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻴﺪگی ﺑﻪ اﻋﺘﺮاض ﺛﺎﻟﺚ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ حکمی ﻛﻪ در ﻣﺮحله ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ ﺗائید ﺷﺪه، دادﮔﺎه ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ اﺳﺖ، زﻳﺮا ﺧﺎرج از ﺻﻼﺣﻴﺖ دادﮔﺎه ﺗﺎلی (دادﮔﺎه ﺑﺪوی) اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻘﺾ دادﻧﺎﻣﻪ ای ﻛﻪ در دادﮔﺎه ﻋﺎلی قطعی ﺷﺪه اﺳﺖ، اﻗﺪام ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﻓﺴﺦ رای دادﮔﺎه ﺑﺪوی ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد آن دادﮔﺎه ﻧﺘﻴﺠﻪ ای ﻣﻐﺎﻳﺮ ﺑﺎ رای قطعی ﺻﺎدره از ﻣﺮﺟﻊ ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ را در ﺑﺮ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ ﻛﻪ علی اﻻﺻﻮل نمی ﺗﻮاﻧﺪ ﺣﻘﻮق ﻣﻌﺘﺮض ﺛﺎﻟﺚ را ﺗاﻣﻴﻦ ﻛﻨﺪ، لذا رسیدگی ﺑﻪ اﻋﺘﺮاض ﺛﺎﻟﺚ در ﺻﻼﺣﻴﺖ دادﮔﺎه ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ اﺳﺖ.

دادﮔﺎه ﺻﺎﻟﺢ اﻋﺘﺮاض ﺛﺎﻟﺚ ﻃﺎری

اﻋﺘﺮاض ﻃﺎری در دادﮔﺎهی ﻛﻪ دﻋﻮا در آن ﻣﻄﺮح اﺳﺖ ﺑﺪون ﺗﻘﺪﻳﻢ دادﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ، ولی اﮔﺮ درجه دادﮔﺎه ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ از دادﮔﺎهی ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ رای ﻣﻌﺘﺮض ﻋﻨﻪ را ﺻﺎدر ﻛﺮده، ﻣﻌﺘﺮض دادﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ دادﮔﺎهی ﻛﻪ رای را ﺻﺎدر ﻛﺮده اﺳﺖ ﺗﻘﺪﻳﻢ می ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﻣﻮاﻓﻖ اﺻﻮل در آن رﺳﻴﺪگی ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ، پس ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، اﻋﺘﺮاض ﺛﺎﻟﺚ ﻃﺎری ﻧﻴﺰ در ﻫﺮ ﺣﺎل، در دادﮔﺎهی ﻋﻨﻮان می ﺷﻮد ﻛﻪ دﻋﻮا در آن ﻣﻄﺮح ﺑﻮده و ﺷﺪه اﺳﺖ. اﻳﻦ اﻋﺘﺮاض اﺑﺘﺪا ﺑﺪون ﺗﻘﺪﻳﻢ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ آن ﺑﻪ ﻣﻨﺰله دلیل رای ﻣﻮرد اﻋﺘﺮاض دادﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ می آﻳﺪ و از ﺳﻮی ﻫﻤﻴﻦ دادﮔﺎه ﺑﻪ آن رﺳﻴﺪگی و در ﺧﺼﻮص آن ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮی می ﺷﻮد.

نکته: در ﺧﺼﻮص دادﮔﺎه ﺻﺎﻟﺢ ﺑﺮای رﺳﻴﺪگی ﺑﻪ اﻋﺘﺮاض ﺛﺎﻟﺚ ﻃﺎری ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ رای داور ﺑﺎﻳﺪ وﺿﻌﻴﺖ ﻫﺎی ذﻳﻞ را ﺑﺮای رای ﺻﺎدره از ﻧﺎحیه داوری میتوان ﺗﺼﻮر ﻛﺮد؛

• رای داور ﭘﺲ از ﺻﺪور، از ﺳﻮی ﻫﺮ 2 ﻃﺮف داوری ﻣﻮاﻓﻘﺖ و قطعی می ﺷﻮد،
• ﻣﺤﻜﻮم ﻋﻠﻴﻪ ﭘﺲ از ﺻﺪور رای داور ﺑﻪ آن اﻋﺘﺮاض می ﻛﻨﺪ و از ﺳﻮی دادﮔﺎه، ﺣﻜﻢ ﺑﻪ ﺑﻄﻼن رای ﻣﺬﻛﻮر ﺻﺎدر می ﺷﻮد،
• ﻣﺤﻜﻮم ﻋﻠﻴﻪ ﭘﺲ از ﺻﺪور رای داور ﺑﻪ آن اﻋﺘﺮاض می ﻛﻨﺪ و اﻳﻦ اﻋﺘﺮاض ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ نمی ﺷﻮد و رای ﻣﺬﻛﻮر بطور کاملﺗائید می ﺷﻮد،
• ﮔﺎهی ﻧﻴﺰ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻜﺮدن ﻗﺎﻧﻮن آئین ­دادرسی ﻣﺪنی از ﺣﻴﺚ ﻣﺪت اﻋﺘﺮاض، دﺳﺘﻮر ﻗﺮار رد دادﺧﻮاﺳﺖ آن ﺻﺎدر می ﺷﻮد.

جهت دریافت مشاوره در خصوص دعوای اعتراض شخص ثالث با گروه مشاوره تخصصی موسسه مهر پارسیان از طریق شماره تماس های 88663925 یا 88663926 یا 88663927 با ما در ارتباط باشید.